حجاب ملی یا دینی؟ (چهارشنبه 86/10/12 ساعت 4:30 عصر)
شاهدیم گاهی برای اصلاح وضعیت های نامناسب پوششی ،مسئله را به هویت ملی ربط میدهند و زنان را توصیه میکنند برای مقابله با یک فرهنگ بیگانه و حفظ اصالت حجابشان را نگه دارند. علاوه بر این گاهی هم بدحجابی را فوری به ضعف شخصیت و بیبندوباری و خرابی اخلاق و سوءتربیت مربوط میدانند و همه کسانی را که حجابشان مشکلی داشته باشد به این عیب ها متهم می کنند.البته همه این ها را نمیتوان بی حساب دانست اما روش حل مسئله این نیست.گر چه همراه کردن نوع پوشش با ویژگیهای بومی لازم است اما حفظ اصالت فرهنگی، پاس داشتن هویت ملی و شعارهای پر طمطراقی از این قبیل نمیتوانند به تنهایی انگیزه کاملی برای رعایت حجاب باشند.کما این که به طور عینی شاهد آنیم. همین طور نثارکردن انواع صفات نخراشیده مثل بی شخصیت و بی تربیت و... قوت بازدارندگی کافی را ندارد.پس چاره چیست؟ چاره ای جز این نیست که همه را به اطاعت از خداوند دعوت کنیم.آیه52 سوره نور سعادتمند را کسی میداند که به برنامه خداوند برای زندگی عمل کند.و در آیات 30 و31 زنان و مردان را به حفظ نگاه ها و رعایت حدود حجاب فرمان میدهد. نمیتوان «دستور بودن» حجاب را که اتفاقا بستر اصلی طرح مسئله پوشش است نادیده گرفت و با هزار رنگ و لعاب سست، قصد جا انداختنش را داشت. لااقل در یک جامعه دینی قطعا ین گونه است
نویسنده: محمدحسین
